Het gezicht van Het Oefenlokaal

Het gezicht, het brein én 'de therapeutische handen’ van het Oefenlokaal ben ik: Marjolein Scheepens. Tijd om mij eens beter te leren kennen.

‘Ik kom uit Aalst-Waalre en ben hier ook opgegroeid. Voor mijn studie Oefentherapie heb ik vier jaar in Utrecht gewoond, maar voor het werk en de liefde (mijn vriend en ‘soon to be’ man Erik) weer terug verhuisd naar het zonnige Brabant. De keuze om terug te gaan naar het dorp waar ik ben opgegroeid was niet moeilijk. We wonen in een prachtig dorp aan de bossen, waar ik regelmatig te vinden ben om te wandelen of hard te lopen. En Eindhoven is om de hoek! Dan pak ik mijn fiets en ga ik naar Eindhoven voor een filmpje, een hapje of een borrel met vrienden en vriendinnen. Ik heb graag mensen om me heen en geniet van deze fijne momenten samen, maar vind het daarnaast heerlijk dat ik thuis de rust kan vinden. Het leven in een dorp bij een grote stad is voor mij dus ideaal.

Ben ik niet in Aalst-Waalre of Eindhoven? Dan ben ik een weekendje weg met vrienden of vriendinnen of maak ik samen met Erik mooie verre reizen zoals naar Vietnam, Amerika, Indonesië, Sri Lanka en Nicaraqua. Om vervolgens weer vol met nieuwe herinneringen en avonturen terug te komen naar huis.

Ik zou niet anders willen. Hier in Brabant voel ik me thuis. Het is hier gezellig, het voelt vertrouwd en de mensen zijn open. In een dorp kennen we elkaar en de vraag ‘Ben jij er niet één van … ‘? is me niet onbekend. Dit vind ik fijn. Voor mezelf, maar ook in de praktijk. Ik vind het belangrijk dat iedereen zich op z’n gemak voelt bij mij en Het Oefenlokaal, dat er ruimte is om je verhaal te delen. Bij het Oefenlokaal zijn we ook vrij informeel: geen sjieke woorden, je voornaam en ‘je’. Gewoon zoals we zijn.

Of nou ja, ‘we? Ik zeg wel steeds ‘we’…maar nu ben ik nog maar alleen in de praktijk. Wie weet komt daar in de toekomst wel verandering in. Het zou mooi zijn als ik naast de samenwerkingen die ik opzoek, ook een fijn team om me heen kan bouwen met eigen vaardigheden en specialisaties. En dat we samen jou kunnen helpen. Samen sta je sterk. En geef toe: samen is ook veel gezelliger.

Zo. Nu weet je een beetje wie ik ben en waar ik vandaan kom. En wellicht leer ik jou binnenkort ook wel kennen als je naar de praktijk komt? Dan zeg ik voor nu alvast: aangenaam kennis te maken en (wie weet) tot snel!”

- Marjolein